سخنان امام علی(ع) درباره ی قرآن

امام سجاد (علیه السّلام) فرمودند: آیات القُرآنِ خزائِنُ، فَکُلَّما فُتِحَت خِزانَةٌ یَنبَغی لَکَ اَن تَنظُرَ ما فیها؛آیه های قرآن گنجینه هایی است. پس هر گنجینه ای که گشوده می شود، سزاوار است که بنگری درون آن چیست.کافی، ج2، ص 609 شرح حدیث: برای تلاوت سخنان امام علی(ع) درباره ی قرآن...ادامه مطلب

پس از رسول خدا، ظاهرا قرآن، به عنوان منبع اصلی شناخت مسایل عقیدتی و عبادی و سیاسی، در جامعهی اسلامی باقی ماند، اما از آن جا که این منبع ژرف نیاز به مفسرانی آشنا با پیام وحی داشت و دستهای سیاست، این مفسران واقعی (اهل بیت علیهمالسلام) را در جامعه منزوی ساخته بود، با گذشت زمان، نیازهای اعتقادی و پرسشهای عبادی و مسایل مستحدث یکی پس از دیگری رخ نمود و کسانی که در جامعه به عنوان عالم و محدث شناخته میشدند، ناگزیر باید جوابی را برای هر پرسش و مسأله تدارک میدیدند!عدم احاطهی کامل آنان بر مجموعهی معارف قرآنی از یک سو، و عدم آشنایی آنان با فرهنگ ویژهی وحی از سوی دیگر، سبب گردید تا با قیاس و توجیهگری و استحسان و تکیه بر آرای شخصی و گاه احادیث بیریشه و اقوال بیاساس، عقیدهای را ابراز کرده و یا فتوایی دهند.بنابراین، یکی از راههای اساسی مبارزه با این مشکل، بازگرداندن مردم به قرآن و هشدار دادن آنان نسبت به آرای ساختگی و غیر مستند به وحی بود. امام باقر (ع) در این راستا میفرمود: هرگاه من حدیث و سخنی برای شما گفتم، ریشه و مستند قرآنی آن را از من جویا شوید. سپس آن حضرت در برخی سخنانش فرمود: پیامبر (ص) از قیل و قال (بگو مگو و مشاجره) و هدر دادن و تباه ساختن اموال و پرس و جوی زیاد، نهی کرده است. به آن حضرت گفته شد: این مطالب در کجای قرآن آمده است؟ امام باقر (ع) فرمود: در قرآن آمده است «لا خیر فی کثیر من ن سخنان امام علی(ع) درباره ی قرآن...ادامه مطلب

حالا ما به معصوم هفتم رسیدیم تا حالا فکر کردید که ما چرا این احادیث را خواندیم؟

ما می خواهیم بدانیم اهل بیت درباره ی قرآن،حکم آن بر افراد،ثواب خواندن آن و...چه فرموده اند.

حالا من امیدوارم تا معصوم چهاردهم من را همراهی کنید.

سخنان امام علی(ع) درباره ی قرآن...

پاسخ قرآنی ابو حاتم گوید، شقیق بلخی به من گفت: در سال 941 ق. به قصد حج حرکت نموده تا به قادسیه رسیدم. و در حالی که کثرت مردم را نظاره گر بودم، ناگاه چـشمم بـه جـوانی خوش سیما، سبزه و لاغر اندام افتاد که روی لباس هایش پیراهنی از پشـم و نـعلینی در پا داشت. از این که او را به تنهایی و جدای از دیگران نشسته یافتم، پیش خود گفتم: این جوان، یکی از صوفیه است که می خواهد در بین راه بار او را دیگران بـکشند؛ سوگند بـه خـدا، نزد او می روم و توبیخش خواهم کرد. ازاین رو، نزدش رفتم. تا مرا دید که به سویش مـی روم گفت: ای شقیق! «اجتنبوا کثیرا من الظن إنّ بعض الظن اثم»؛ «از بسیاری از گمان ها بپرهیزید؛ چراکه بعضی از گمان ها، گناه است». این را گفت و مرا رها کـرد و بـه راه خـود ادامه داد. پیش خود گفتم: این امر عظیمی است؛ زیرا او هم آنچه که در دل داشتم، به مـن خـبر داد و هم نام مرا بر زبان آورد، و این نیست مگر بنده ای صالح. باید به دنبالش رفته، از او بخواهم تا مرا حـلال کند. بدین جـهت بـه سرعت به دنبالش راه افتادم، اما از دیده ام پنهان شده و دیگر او را نیافتم. اما وقتی که به واقـصه رسیدیم، او را در حـال نـماز و نیایش یافتم که به شدت به خود می لرزید و اشکش جاری بود. پیش خود گفتم: این هـمان دوسـت مـن است، بهتر آنکه نزد او رفته و حلالیت بطلبم. پس منتظر ماندم تا این که نمازش پایان یافته و نشست. نزد او رفتم، و سخنان امام علی(ع) درباره ی قرآن...ادامه مطلب

جهانی راز، اندر بای قرآن نباشد گفته ای همتای قرآن نشان های خدا را می توان دید که دارد جلوه در سیمای قرآن جمال و قدرت و فیض خدایی تجلی کرده در سینای قرآن روزی که رسول خاتم(ص) دو وزنه سنگین و دو میراث گرانبها (قرآن و عترت) را به مردم معرفی کرد و برای نجات از گمراهی، تمسک به «ثقلین » را توصیه فرمود، اهل بیت خویش را نیز به عنوان قرآن شناسان خبیر معرفی کرد، تا پس از او، امت از ائمه الهام بگیرندو شاگردی عترت را با افتخار بپذیرند. صادق آل محمد(ص)، در باره حبل المتین قرآن و شیوه بهره گیری ازآن و جایگاه کلام الهی، سخنان نغز بسیاری دارد که در این نوشته به اختصار به برخی از محورهای تعالیم و توصیه های حضرتش اشاره می کنیم، باشد که جامعه قرآنی و ولایی ما، از حضرت صادق(ع) سرمشق بگیرد و از سرچشمه هدایت قرآنی، جان عطشناک خویش را سیراب سازد. 1- قرآن، تجلی گاه خدا کلام الهی، جلوه ای از قدرت و علم و حکمت خداست و آیات قرآن،هریک نشانه ای از عظمت الهی است. امام صادق(ع) در زمینه جلوه گاه بودن قرآن برای ذات مقدس خدا البته برای چشم های بیدار ودلهای آگاه می فرماید: (لقد تجلی الله لخلقه فی کلامه و لکنهم لایبصرون) (1) خداوند بر خلق خویش در کلام خودش تجلی کرده است، ولی آنان خدارا نمی بینند. 2- گنجینه کامل معارف قرآن بی پایان است. به تعبیر خود قرآن (تبیانا لکل شیی ء)است; بیانگر هرچیز. هر پند و حکمت، هر حکم و قان سخنان امام علی(ع) درباره ی قرآن...ادامه مطلب

(فصلنامه فرهنگی اجتماعی ژرفای آفتاب - علی سکندری) چکیده:قرآن کریم، توصیف گری گویاست و در آیه های فراوانی به بیان منزلت بلند و جایگاه والای خویش پرداخته است. اهل بیت (علیهم السلام) که عارف به حقیقت قرآن هستند، این منزلت و فضیلت را به خوبی تبیین کرده اند.در این مقاله با نگرشی به سیره قرآنی و تفسیری امام رضا (علیه السلام) به بیاناتی که به طور مستقیم در باب قرآن کریم در تفسیر و فهم آن فرموده اند پرداخته می شود. کلیدواژه: قرآن، امام رضا، احادیث امام رضا، تفسیر قرآن مقدمه: باید اذعان کرد قرآن کریم در اندیشه، گفتار و رفتار اهل بیت (علیهم السلام) تجسم و عینیت تمام یافته است و سیره کریمانه و سخن حکیمانه آنان مستقیم یا غیر مستقیم، روشنگر کتاب الهی در ابعاد گوناگون آن است؛ چرا که آنان بنا بر وصیت پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم)، عترت آن حضرت در زمین خواهند بود.[1] میراث قرآنی و تفسیری ارزشمند و باقی مانده از وجود مبارک امام رضا (علیه السلام) از نمونه های عظیم ذخایر قرآنی تفسیر معصومان (علیهم السلام) است. از آنجا که لطف و حکمت خداوند متعال همواره اقتضا کرده است تا انسان را در پهنه زندگی بدون راهنما و حجت رها نسازد میراث را در میان خاندان نبوت، دست به دست نموده تا به هشتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت حضرت امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) برسد و آن امام همام وارث ک سخنان امام علی(ع) درباره ی قرآن...ادامه مطلب

«زرقان در ادامه سخن خود مى گوید: ابن ابى داود از آن روز به بعد سخت مضطرب و پریشان احوال بود و با خود مى‌گفت: چرا نظریه او (که قاضى مخصوص خلیفه است) پذیرفته نشد، اما فتواى یک جوان پذیرفته شد و او از شدت حسد بر خود مى‌پیچید، تا این که بعد از سه روز پیش معتصم رفته و چنین گفت: نصیحت و خیرخواهى امیرالمؤمنین بر من واجب است و من مى‌ترسم اگر این سخن را نگفته باشم، در روز قیامت در آتش جهنم بسوزم. پرسید: چه مى خواهى بگویى؟! ابن ابى داود گفت: وقتى شما مجلسى را مرکب از علماء و فقها تشکیل مى‌دهید، تا امر مهمى از امور دینى مطرح شود و در آن مجلس وزراء، امراء، فرماندهان نظامى، صاحب منصبان کشور، دربانان و خدمتگزاران حضور دارند، گفتگوها و مذاکرات این مجلس را مردم در خارج مى شنوند و به همه جا پخش مى‌شود، با این حال شما در چنین جلسه با شکوهى راى فقها را رد کرده و گفته یک مرد جوانى را مى‌پذیرید که عده زیادى به امامت او قائل هستند و آنان او را به مقام خلافت ‏شایسته‌تر مى‌دانند، این عمل شما موجب مى‌شود که جایگاه محمد بن على (علیه السلام) در میان مردم تقویت ‏شده و حکومت ‏شما تضعیف شود! هنگامى که خلیفه عباسى سخنان کینه توزانه این قاضى حسود را شنید، رنگش تغییر یافت و به او گفت: خداى متعال به تو جزاى خیر دهد که مرا راهنمایى کرده و آگاه ساختی. سخن چینى ابن ابى داود آنچنان خلیفه را دگرگون کرده و افکارش را پریش سخنان امام علی(ع) درباره ی قرآن...ادامه مطلب

"و من يَتَبدلُ الکفر بالايمان؛" يعني پس از پاسخ پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم به ايشان که آن درخواست پيشنهادي به  مصلحتشان نيست، و اگر هم درست و مصلحت باشد، پس از آوردن آن معجزات از سوي خداوند «چنانچه کسي کفر را با ايمان عوض کرد»، يعني به معجزات ايمان نياورد و کفر را با ايمان عوض کند، لجاجت ورزد و حجت راستين حق را نپذيرد، فقد ضلَ سواء السبيل؛ يعني از راهي که به بهشت مي‌رسد، گمراه شده و در راهي که به دوزخ مي‌رسد، گام نهاده است...».[3] تفسير «ليغفر لک الله ما تقدم»[فتح/2] استرآبادي نقل مي‌کند: از امام هادي عليه السلام درباره آيه «تا خداوند از گناه گذشته و آينده تو درگذرد»، پرسيدند. فرمود: پيامبر خدا صلي الله عليه وآله وسلم کدام گناه گذشته و آينده‌اي دارد؟ اين گناهان گذشته و آينده‌ي شيعيان علي عليه السلام است که خدا آن را بر دوش پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم مي‌نهد و از همه به خاطر او در مي‌گذرد».[4] فضيلت سوره «هل أتي» شيخ طوسي نقل مي‌کند که علي بن عمر عطار گفت: در روز سه‌شنبه خدمت امام هادي عليه السلام رسيدم. فرمود: تو را ديروز نديدم. عرض کردم: در روز دوشنبه حرکت به سوي مقصد را دوست ندارم. امام هادي عليه السلام فرمود: اي علي! هر که مي‌خواهد خدا او را از شر روز دوشنبه حفظ کند، در رکعت اول نماز صبح آن، سوره هل أتي را بخواند. سپس امام هادي عليه السلام آيه‌ي: فَوَقاهُمُ اللهُ و شَرَ ذ سخنان امام علی(ع) درباره ی قرآن...ادامه مطلب

 ۲- محمد بن صالح ارمنی از امام حسن عسکری دربارهی معنای سخن خداوند متعال در سورهی رعد پرسش کرد که میفرماید: «یمحو الله ما یشاء و یثبت و عنده ام الکتاب» [۱۸۶] . «خداوند آنچه را که بخواهد محو میکند و آنچه بخواهد مینگارد و نزد اوست امالکتاب». حضرت پاسخ فرمود: آیا جز این است که آنچه را وجود دارد میزداید و آنچه را نیست مینگارد. والاست خداوند توانمند که به اشیا قبل از وجودشان علم دارد و خالقی قبل از هر آفریدهای که اوست دین پرور. [ صفحه ۱۱۵] محمد بن صالح شگفت زده گفت: گواهی میدهم که تو حجت و ولی خدا هستی و تو بر راه راست قرار داری و تویی امیرمومنان و امام متقیان [۱۸۷] . ۳- محمد بن صالح ارمنی از امام حسن عسکری دربارهی معنای این آیه پرسش کرد: «لله الامر من قبل و من بعد؛ [۱۸۸] قبل و بعد از هر چیز فرمان خدای راست». حضرت فرمود: «قبل از فرمان دادن، دستور از آن خداست و پس از فرمان دادن به آنچه که اراده کند باز فرمان از آن اوست». با خود اندشیدم که این تفسیر همان آیه قرآن و سخن خداوند است که میفرماید: «امر» و «خلق» (آفرینش و تدبیر آفریدگان) از آن خداوند تبارک و تعالی پروردگار جهانیان است [۱۸۹] . امام به من نگریست و تبسمی کرده فرمود: (آری) آفرینش و تدبیر از آن خداوند متعال، پروردگار جهانیان است. [۱۹۰] . ۴- ابوهاشم میگوید: نزد امام حسن عسکری – علیهالسلام – بودم که محمد بن صالح از ایشان دربارهی معنای سخنان امام علی(ع) درباره ی قرآن...ادامه مطلب

 موسى از قوم خود، هفتاد تن از مردان را براى میعادگاه ما برگزید؛ و هنگامى که زمین‌لرزه آنها را فرا گرفت [و هلاک شدند]، گفت: پروردگارا! اگر می‌خواستى، می‌توانستى آنها و مرا پیش از این نیز هلاک کنى! آیا ما را به آنچه سفیهانمان انجام داده‌اند، ([مجازات و] هلاک می‌کنى؟! این، جز آزمایش تو، چیز دیگر نیست؛ که هر کس را بخواهى [و مستحق بدانى]، به وسیله آن گمراه می‌سازى؛ و هر کس را بخواهى [و شایسته ببینى]، هدایت می‌کنى! تو ولىّ مایى، و ما را بیامرز، بر ما رحم کن، و تو بهترین آمرزندگانى!. در ادامه حدیث بالا؛ سعد بن عبدالله می‌گوید: از امام مهدى(ع) سؤال کردم اى مولای من علت چیست که مردم از برگزیدن امام براى خویشتن ممنوع شده‌اند؟ فرمود: «امام مصلح برگزینند یا امام مُفسد؟» گفتم: امام مصلح. فرمود: «آیا امکان ندارد که برگزیده آنها مفسد باشد؟ چون کسى از درون دیگرى که صالح است یا فاسد مطلع نیست». گفتم: آرى امکان دارد. فرمود: «علت همین است و براى تو دلیل دیگرى بیاورم که عقلت آن‌را بپذیرد». فرمود: «رسولان الهى که، خداى تعالى آنها را، برگزید و بر آنها کتاب فرستاد چگونه‌اند؟ آیا مثل موسى(ع) و عیسى(ع) که پیشوایان امت هستند و بر برگزیدن شایسته‌ترند و عقلشان بیشتر و عملشان کامل‌تر آیا ممکن است منافق را به جاى مؤمن برگزینند؟». گفتم: خیر. فرمود: «امّا همین موسى کلیم الله، با وجود عقل فراوان و کمال علمش و نز سخنان امام علی(ع) درباره ی قرآن...ادامه مطلب